این روزها صبحت هاى زیادى درخصوص ۴G مى شنویم. ۴G یا نسل چهارم تکنولوژی شبکه های بی سیم، سیستم ارتقا یافته ی نسل های گذشته است. در هر کدام از این نسل ها سرعت دسترسى به اینترنت به صورت چشمگیرى افزایش یافته است و البته سرویس ارائه شده در هر نسل با نسل قبلى سازگار نیست و براى استفاده از آن بایستى گوشى و ابزارهاى خود را ارتقا دهید. نسل اول یا اولین G شبکه هاى آنالوگ سلولى بودند. در نسل دوم یا ۲G هر چند شبکه ها دیجیتال شد ولى کماکان سرعت پائین بود تا این که دستگاه هایی مجهّز به نسل سوّم یا ۳G وارد بازار شدند.اما تفاوت عمده نسل سوّم و نسل چهارم درچیست؟
براى کاربران و مشتریان تفاوت عمده نسل چهارم تماماً در سرعت دسترسى به اینترنت است؛ در نسل چهارم، برای ارتباطات در حال حرکت مانند استفاده در قطار یا خودرو حداکثر سرعت ۱۰۰ مگابیت در ثانیه و برای ارتباطات نسبتاً ثابت و بدون جابجایی یک گیگابیت در ثانیه است.
۴G بیشتر برای کسانی که موبایلهای هوشمند، تبلت و لپتاپ دارند و اغلب وقتی که خارج از محدوده پوشش wifi هستند و به سرعت بالا نیاز دارند مناسب است. مثلاً وقتی در خودرو، اتوتوس یا قطار نشسته اید، ۴G میتواند سرعتی یکسان یا حتی بالاتری نسبت به wifi خانه یا دفتر کار به شما بدهد.
گفته می شود در آینده نزدیک تکنولوژى ۴G مى تواند دسترسى به اینترنت را در دستگاههایی مانند دوربین هاى دیجیتال و ابزارهاى بازى تبدیل به یک امر عادى کند. شاید فعلا از نظر سرعت دسترسى به اینترنت شبکه هاى ۴G همانند ۳G باشد اما در آینده نزدیک این شبکه ها چه از نظر سرعت و چه از نظر محدودیت هاى فعلى می توانند از ۳G پیشى بگیرند.